۲۱ شهریور ۰۰
دلم که می‌گیرد نام تو آرام می‌کند مرا.
بی پناه که می‌شوم فکر بارگاهت امنیت می‌دهد مرا.
اینکه می‌گویند:
"دیدم همه جا بر در و دیوار حریمت
جایی ننوشته است گنهکار نیاید"
امیدوار می‌کند مرا.
پ ن:این عکس برای حدودا دو سه هفته پیش است، آن روزها که در سرگردانی و ترس و واهمه و غم بودم( البته که هنوز هم ترکش هایش در جانم مانده) و دلم بودن در بارگاهش را فریاد می‌زد!
وارد سایت زیارت نیابتی اش شدم و هر چه میخواستم نوشتم و دوسه روز بعد این عکس برایم پیامک شد.
البته که از هر کجا او را بخوانی و دلت با او باشد همه چیز حل است اما من دلم می‌خواست حرف ها و فریادهایم در آنجا ثبت شود، دلم می‌خواست نامم را در آن بارگاه ببینم...
حالا هر بار که به او سلام می‌دهم با یادآوری نوشته ی این عکس چشمانم اشکی می‌شود.
