چند وقت پیش یه کلیپی از مجتبی شکوری نگاه میکردم، داشت یه کتابی رو معرفی می‌کرد( الان دقیقا اسمشو یادم نیست ولی یه گوشه ای نوشتم)، میگفت تو این کتاب در مورد تاثیر بافت و زمینه ای که آدم ها توش رشد می‌کنن در موفقیت ها و کلا سرنوشت آدم ها نوشته. میگفت تو قسمتی
قبل از شروع پست باید بگم که تمام تلاشم اینه که طوری بنویسم که سوء برداشت نشه و اینم بگم خدا نکرده قصد بی احترامی و یا زیر سوال بردن هیچ چیز یا هیچ کسی رو ندارم و صرفا چیزهایی که بر من و افکارم گذشته و در نهایت عقیده شخصیم رو نوشتم.
در حالی این پست رو می‌نویسم که از ساعت دوازده و نیم که از عروسی برگشتیم و من از ساعت یک در رخت خواب خزیدم و حتی دست به گوشی هم نزدم تا مثلا زود بخوابم چون فردا باید به سرکار بروم اما خواب به من گفت زهی خیال باطل و الان ساعت چهار هم گذشته است
مدتیه که خوابم به طرز بدی به هم ریخته.
شبا تا دیر وقت بیدارم و خوابم نمیبره و فکر و خیالاتم هر لحظه به یه سمتی میره. بعد از اینکه خوابم میبره هم همش خوابای پریشون و عجیب غریب میبینم. تعداد خوابای بدی که میبینم بیشتر شده، نماز صبحام اغلب داره قضا میشه و تک و توکی هم که قضا نمیشه شبیه نوک زدن کلاغه، دلم برای یه نماز صبح دلچسب تنگ شده...
یه گازی وجود داره به اسم سولفید هیدروژن یا همون هاش دو اس.
تو دسته ی مواد به شدت خطرناک و سمی طبقه بندی میشه.
بوی به شدت بدی شبیه به تخم مرغ گندیده داره و تو چاه های فاضلاب و صنایع مختلفی تولید میشه.
گاز عجیبیه!
یکی از ویژگی هایی که من به شدت ازش بیزارم و پتانسیل اینو داره که در عرض چند دقیقه یه آدم رو از چشمم بندازه، بی مسئولیت بودنه!
و چیزی که من فکر می‌کنم اینه که خیلی از آدم ها نسبت به این ویژگی بی اعتنا هستن و سعی نمی‌کنن که مسئولیت پذیری رو تو خودشون پرورش بدن و مسئولیت پذیر باشن.
تقریبا یک ماه و نیم می‌شود که سرکارم یک کاراموز برایم آمده است، راستش اولین بار که برای هماهنگی تماس گرفت پیش خودم خنده ام گرفت که اخر مگر من چقدر تجربه ی کاری دارم که کاراموز هم بخواهد برایم بیاید من هنوز خودم هم در حال یادگیری ام:)
امروز اولین امتحانم بود. امتحان خوبی بود.
البته بگم که طبق تصمیم دانشکده به خاطر وضعیت انلاین بودن تدریس و امتحانا بخش زیادی از نمره به فعالیت های کلاسی و پروژه ها تعلق میگیره( یعنی چیزی حدود ۶۰ درصد).
سلام امیدوارم حال همتون به بهترین شکل ممکن باشه.
تو پست های قبل گفته بودم که دوره ی مربی گری مهد شرکت کردم.
این دوره از اون چیزی که فکرشو میکردم هم عالی تره. همش مطالب کاربردی و اون چیزایی که در عمل باید اجرا بشه بهمون گفته میشه، چیزی که کمتر تو آموزش ها صورت میگیره!
