سلام دوستان امیدوارم که حالتون عالی باشه:)
آقای امیر به مناسبت روز وبلاگ نویسی این چالش رو راه انداختن که به این سوالا جواب باید بدیم.
۱. چی شد که به دنیای وبلاگها اومدی!؟
خب من مدت زیادی نیست که وارد فضای وبلاگ نویسی شدم و بدون شک اومدنم به وبلاگ صرفا یه اتفاق نبود بلکه با اطمینان میتونم بگم خواست خدا بود چون از وقتی وارد وبلاگ شدم خیلی چیزا در من تغییر کرد و خیلی چیزا یاد گرفتم و از اون مهم تر دوستان فوق العاده خوبی رو پیدا کردم. یادمه تابستان سال ۹۷ بود که تو یه بحرانی قرار گرفتم و کسی نبود که کمکم کنه و یه روز داشتم تو گوگل سرچ میکردم که با یه وبلاگی که اونم تو بیان بود آشنا شدم که یه وبلاگ همفکری بود و خیلیا سوالاشونو میپرسیدن و کاربرا همفکری میکردن، یه چند ماهی رو اونجا بودم و بعدش از طریق همونجا به وبلاگ یکی از بچه ها اومدم و دوستان خوبی رو پیدا کردم و خلاصه دی ۹۷ بود که منم اولین وبلاگ خودم یعنی یک جرعه لبخند رو ایجاد کردم.
تو پرانتز بگم یادمه تابستان سال ۹۱ بود که از طرف مدرسه با دو از بچه های مدرسمون به یه اردویی به نام طرح ولایت فرستاده شدیم که یه اردوی تشکیلاتی و کلاس های اموزشی و این چیزا داشت و تو یکی از کلاس ها بهمون گفتن که اگه دوست داشتید برید بلاگفا و وبلاگ درست کنید ( دقیقا یادم نیست که به چه دلیلی گفتن ولی یه دلیلی داشت) ولی خب اون موقع ها یعنی کلا تا قبل اینکه وارد فضای وبلاگ بشم فکر میکردم که حتما باید مطلب خاصی داشت تا توی وبلاگ منتشر کرد و از طرفی هم فکر میکردم وبلاگ خواننده ی زیادی نداره و این شد که نرفتم سراغش وگرنه الان منم جزو سابقه دارای وبلاگی بودم:)
۲.هدفت از نوشتن وبلاگ چه بود و چه هست!؟
اوایل که وبلاگ زدم هدف خاصی نداشتم و تا چند ماه مطلب کپی میکردم:) و در واقع بیشتر هدفم برقراری ارتباط بود اما رفته رفته نوشتن تفکرات و روزمره ها و هر چیزی که میتونه به یادگار بمونه، خوندن دغدغه ها و تفکرات دیگران ،نوشتن و یا خوندن چیزهایی که باعث بشه تفکرات آدم یکم بیشتر رشد کنه و این برقراری ارتباط با کسانی که از افرادی که تو دنیای واقعی دور و برم هستن، بهم نزدیک ترن شد هدفم.
۳. به نظرت چرا باید وبلاگ نوشت!؟
خب من فکر میکنم وبلاگ جاییه که افرادی که معمولا متفکر تر و دغدغه مندتر هستن و درواقع برای نوشتن ارزش قائل هستن توش دووم میارن و به نظر من آدما تو وبلاگ حتی از روزانه نویسی های همدیگه هم میتونن چیزای زیادی یاد بگیرن چون نوشته های داخل وبلاگ معمولا واقعی تر از جاهای دیگه هست و به خاطر همینه که دوستی های تو وبلاگ هم خیلی عمیق و پایدار میشه و به نظرم باید وبلاگ نوشت تا هم تاثیر گذاشت و هم تاثیر گرفت و البته که نوشتن باعث میشه آدم بهتر خودشو بشناسه.
۴. به نظرت یه وبلاگ ایده آل چه مشخصاتی باید داشته باشه!؟
اصلا مشخصاتی باید داشته باشه!؟
نه دقیقا، از نظرم هر کسی با سلیقه ی خودش وبلاگ مینویسه و وبلاگ میخونه و به خاطر همین نمیشه گفت یه وبلاگ کاملا ایده آله و یه وبلاگ نیست! از نظرم همینقدر که محتوای منفی نداشته باشه و وقت آدم باهاش تلف نشه میشه به عنوان یه باید در نظر گرفت.
اما وبلاگی که با تفکر و خلاقیت نوشته میشه و فکر آدم قبل و بعد از خوندن اون وبلاگ فرق داره، قطعا یه پله از وبلاگای دیگه بالاتره.
۵. بیشتر کدوم موضوع رو در وبلاگ ها دوست داری!؟
یعنی بیشتر چه وبلاگ هایی رو دنبال میکنی!؟
معمولا وبلاگ هایی که یه چیزی بهم اضافه کنن رو میخونم، حالا تو هر موضوعی که میخواد باشه.
وبلاگ هایی که نویسنده با تفکر و دغدغه و از ته دل مینویسه رو خیلی دوست دارم.
خیلی از وبلاگ های روزانه نویسی رو هم دنبال میکنم چون قطعا خوندن زندگی و روزانه های بقیه چیزایی رو بهم اضافه میکنه و البته خوندن روند زندگی دیگران رو دوست دارم.
۶. نظرت راجع به سرویس های وبلاگدهی چیه!؟
و برای بهتر شدنشون چه پیشنهادهایی داری!؟
خب از اونجایی که من تا الان فقط بیان رو تجربه کردم در حال حاضر نظر خاصی ندارم:)
۷. نظرت راجع به محیط وبلاگ نویسی (افراد) چیه!؟
و برای بهتر شدنشون چه پیشنهادهایی داری!؟
نوشته ها ثبت میشن و افراد زیادی حتی در آینده اونا رو میخونن، نظرم اینه همه و خودم حواسمون به چیزایی که مینویسیم باشه که نکنه که روزی تاثیر بدی روی کسی داشته باشه.
۸. ویژگیای از بلاگری دیگه که دوست داشتین اون ویژگی رو داشته باشین.
ویژگی ها که زیاده، قلم زیبا داشتن، فروتن بودن، متفکر و خلاق بودن، خوش اخلاق بودن، موفق بودن و خیلی چیزای دیگه...
۹. چندتا از لبخند هایی که در بلاگ بیان (و سرویس های دیگه) داشتید رو با ما در میان بذارید.
لبخند که واقعا زیاد بوده، با خوندن بعضی از پست ها خوندن بعضی از کامنتا، ولی اینکه دقیقا بخوام بگم الان فقط روزی که محیا واسه تولدم سوپرایزم کرد رو یادم میاد. و یه چیز دیگه رو هم یادمه که قابل گفتن نیست:)
۱۰. بدون تعارف ترین حرفتون با وبلاگنویس ها چیه!؟
چیزی هست که بخواید بگید و ما بهش اشاره نکرده باشیم!؟
وبلاگ مثل یه خونه ی بزرگ و بلاگرا اعضای اون و یه خانواده هستن، بعضی از بلاگرا از برقراری ارتباط خودداری میکنن و دیدم حتی تعداد محدودی رو که نظراتی که براشون گذاشته میشه رو هم جواب نمیدن یا به سردی جواب میدن.
حرفم اینه که کاش میشد این ارتباطات و این صمیمت رو پررنگ تر کرد.
و حرف دیگه اینکه خواهشا کمرنگ نشید و همچنان پررنگ بمونید و ستاره هاتونو روشن نگه دارید.
پ ن: شاید برای من به عنوان یه بلاگر تازه وارد زود بود پاسخ دادن به این سوالات اما به هر حال ممنونم از حدیث عزیزم و آقایون رفیق نیمه راه و بنده خدا بابت دعوتم به این چالش و دعوت میکنم از هر کسی که کامنت بذاره:)
بعدا نوشت: همه فقط اومدید و رفتید؟ بعضیاتونم لایک کردید؟ یعنی انقدر دوست نداشتید دعوت شید که کامنت نذاشتید؟:))))
بخدا دعوت اجباری نیست هر کسی دوست داره بنویسه:) کامنتاتونو اینجوری از من دریغ نکنیدD: