سلام گلشید خانم
الان که این نامه به دستت میرسه نمیدونم چه سالی و چه روزیه، از اونجایی که من یکم دیر جنبیدم و خیلیا از این ماشین نامه رسان استفاده کردن و طفلی دیگه خیلی بهش فشار اومده و دچار مشکل شده و معلوم نیست کی نامه رو به دستت برسونه به خاطر همین منم یه نامه ی کلی نوشتم برات که هروقت به دستت رسید به دردت بخوره.
خب میخوای بدونی من کیم؟
من همونم که یه روز میخواستم دریا بشم
میخواستم بزرگترین دریای دنیا بشم
اهممم ببخشید اشتباه شد
من دوستدار تو و عاشق توام:)
نیشتو ببند نه از اون عاشقا، این عشقی که میگم فرق میکنه.
من خود توام، خود گلشید واقعی که از آینده یعنی در سال ۹۸ این نامه رو برات نوشتم.
آره آره باور کن، این روزا ماشین زمان اختراع شده ولی چون هزینه ی سفر ادم خیلی گرونه و باید یه کلیه ات رو بفروشی تا پولشو دربیاری، دیگه اکثرا به فرستادن یه نامه رضایت میدن.وگرنه خودم با گل و شیرینی خدمتت میرسیدم.
یادته اون روزی که کلاس سوم بودی و اون ماهی قرمز عید رو تو دستت فشار دادی و بعدش براش یه عالمه گریه کردی؟ یادته اون روزی که دوم راهنمایی بودی و خونه دایی بودی و رفتی از اتاقشون پتو برداری و نمیدوستی زن دایی زیر پتو ماست گذاشته و یهو ماستو ریختی و اینکار افتاد گردن پسرداییت و مامانش هم دعواش کرد و تو کلی عذاب وجدان گرفتی؟
و اون دوتا نامه ای که تو ۱۰ و ۱۶ سالکی واسه ایندت که من باشم نوشتی و البته یه معذرت خواهی بابت اینکه زودتر از موعد اون نامه هارو خوندم بهت بدهکارم، ولی خودمونیما خیلی بعضی جاهارو خنده دار نوشته بودی:)
خب اینارو هیچ کس جز خودت نمیدونست مگه نه؟ باورت شد که من خود توام؟
حالا من اینجام ،نه برای اینکه تو رو نصیحت یا مذمت کنم، نه برای اینکه سرزنشت کنم و نه برای اینکه غر بزنم....
اینجام تا بهت بگم گلشید خانم زندگی رو به خودت سخت نگیر، سعی کن به جای اینکه تو سن ۲۰-۲۱ سالگی زندگی در لحظه رو یاد بگیری زودتر این چیز مهم رو عملی کنی.
کاش تو یکی دوسال اول ورود به دانشگاه انقدر استرس نداشته باشی نگران آینده نباشی. کاش هیچ وقت امید به خدا رو تو زندگیت کمرنگ نکنی که هیچ نتیجه ای جز حس پوچی و افسردگی برات نداره.
کاش تو دبیرستان یکم عاقلانه تر انتخاب رشته کنی و شرایطت رو بیشتر مدنظر قرار بدی، کاش فقط علاقه و استعداد رو مدنظر قرار ندی، آره همه میگن علاقه و استعداد شرطه ولی با اوضاع تو شرط دیگه ای هم مدنظره، البته بهت بگم که الان پشیمون نیستم چون راهی رو که انتخاب کردی اتفاقای خوبی رو هم برام رقم زد.
گلشید جان کاش از دوره ی کارشناسی ات بیشتر استفاده کنی، کاش بیشتر از وقت های طلایی ات استفاده کنی، کاش بفهمی که زودتر روابطت رو با کسانی که خاطرت رو مکدر میکنن کمرنگ کنی و ای کاش فعالیتت رو در تشکل های دانشگاه پررنگ تر کنی.
گلشیدم تو در حوالی ۲۰_۲۱ سالگی اشتباهی رو مرتکب میشی، اشتباهی که منبعش همون ناامیدی و دوری از خداست. اشتباهی که از نظر خیلی ها حتی لغزش هم به حساب نمیآد.اما برای تو و قوانینت اونقدر سنگینه که دو سه ماه رو در ناراحتی و افسردگی بگذرونی و شاید ۸-۹ ماهی بکشه تا خودت را اندکی ببخشی. اما میدونی همین اشتباهه که تو رو بیش از پیش در آغوش خدا میبره و خیلی از اتفاقات زیبا رو برات رقم میزنه.
گلشیدم کاش در اواخر دبیرستان و پس از کنکور کمتر رمان های عاشقانه بخونی که نتیجه ای جز خیال پرداز کردنت و حسرت خوردن و رویابافی برات نداره.
گلشید خانم تا به امروز که مهر ۹۸ است هنوز مجردی است و تنهایی پس لطفا هیچ رویایی نباف و بچسب به کار و زندگیت دختر مرسی اه:)
از این ها که بگذریم باید به عرضت برسونم که از اوایل بهار ۹۷ افزایش قیمت عجیبی تو کشور اتفاق میفته و اوایل تابستون به بعد بیشتر و بیشتر میشه.
لطفا به مامان بگوووو که طلاهاشو قبل عید نفروشههههه
لطفا هر چی برنامه ی اقتصادی داری و دارید قبل این گرونیا عملیش کن :)
حرف اخر اینکه خیلی دوستت دارم تو هم خیلی خودت رو دوست داشته باش و بدون که تو همیشه بهترین برایخودت بودی نه بهترین برای دیگران و تلاشت رو بکن که بهترین برای خدا بشی.
حرفی که خودت تو نامه های قبلی رو برام نوشته بودی حالا به خودت میگم: با خدا باش و بدون با خدا باشی همه چی داری.
خداحافظت
گلشید
مهر ۱۳۹۸
پ ن ۱: این چالش خیلی وقته راه افتاده و من دیر متوجه دعوتم شدم.و ممنونم از نویسنده ی محترم وب مثل دال و ریحانه ی عزیزمبابت دعوت من به این چالش.
پ ن۲: اسم نمیبرم ولی از تک تکتون که این متن رو میخونید دعوت میکنم که تو این چالش شرکت کنید.
