سوگند به روز وقتی نور می‌گیرد 
و به شب وقتی آرام می‌گیرد
که من نه تو را رها کرده‌ام
و نه با تو دشمنی کرده‌ام. (ضحی۱-۳)
افسوس که هرکسی را به سوی تو فرستادم
تا به تو بگویم دوستت دارم و راهی پیش پایت بگذارم
او را به سخره گرفتی. (یس۳۰)
و با خشم رفتی و فکر کردی نمی‌توانم
زندگی را بر تو تنگ گیرم. (انبیا۸۷)
پس چون مشکلات از بالا و پایین آمدند
و چشمهایت از وحشت فرورفتند
و قلبت توی گلویت آمد و تمام وجودت لرزید
گفتم کمک‌هایم در راه است
و چشم دوختم ببینم که باورم می‌کنی
اما به من گمان بردی، چه گمان‌هایی. (احزاب۱۰)
تا زمین با آن فراخی بر تو تنگ آمد 
پس حتی از خودت هم به تنگ آمدی
و یقین کردی که هیچ پناهی جز من نداری
پس من به سوی تو بازگشتم
تا تو نیز به سوی من بازگردی
که من مهربان‌ترینم در بازگشتن و توبه کردن(توبه۱۱۸)
وقتی در تاریکی‌ها مرا به زاری خواندی
که اگر تو را برهانم با من می‌مانی
تو را از اندوه رهانیدم
اما باز مرا با دیگری در عشقت شریک کردی. (انعام۶۳و۶۴)
این عادت دیرینه‌ات بوده است
هرگاه که خوشحالت کردم
از من روی گرداندی و رویت را آن طرفی کردی
و هر وقت سختی به تو رسید
از من ناامید شده‌ای. (اسرا۸۳)
غیر از من چه کسی برایت خدایی کرده است؟ (اعراف۵۹)
مرا به یاد می‌آوری؟
من همانم که بادها را می‌فرستم
تا ابرها را در آسمان پهن کنند
و ابرها را پاره پاره به هم فشرده می‌کنم
تا قطره‌های باران از خلال آن‌ها بیرون آید
و به خواست من به تو اصابت کند
تا تو فقط لبخند بزنی
و این در حالی بود که پیش از فرو افتادن آن قطره باران
نا امیدی تو را پوشانده بود.(روم۴۸و۴۹)
من همانم که در شب
روحت را در خواب به تمامی بازمی‌ستانم
تا به آن آرامش دهم
و روز بعد دوباره آن را به زندگی برمی‌انگیزانم
و تا مرگت که به سویم بازگردی
به این کار ادامه می‌دهم. (انعام۶۰)
من همانم که وقتی می‌ترسی
به تو امنیت می‌دهم (قریش۳)
پس برگرد! به سمت من مطمئن برگرد!
تا یک بار دیگر با هم باشیم. (فجر۲۸و۲۹)
[قرآن کریم - به ترجمه و تفسیر الهی قمشه‌ای]